جان کارمک (John Carmack) و id Software را می توان پدران سبک FPS و بازی های سه بعدی نامید. بزرگترین بازی های سه بعدی FPS را id Software عرضه کرده است. Wolfenstein ،Quake و DOOM از شاهکارهای این شرکت هستند. آن ها همیشه با بازی های خود، پایه گذار استانداردهای جدید در تکنولوژی بوده اند و اینبار پس از چندین سال غیبت، علاوه بر ساخت بازی روی PC، کنسول ها را هم هدف گرفته اند و نتیجه کار آن ها IP جدیدی به نام RAGE است.

داستان

داستان RAGE همانند بسیاری از بازی های id در آینده، پس از آخرالزمان اتفاق می افتد. شخصیت اصلی و بی نام بازی، یک نیروی نظامی فضایی در آینده ای دور است که در سیارات دیگر همراه با گروه خود مشغول کاوش و بررسی کهکشان هستند. در همین حین، بازی یک شهاب سنگ بسیار بزرگ را نشان می دهد که وارد منظومه شمسی می شود. این شهاب سنگ به زمین نزدیک می شود و پس از برخورد با آن، تقریباً ۹۰ درصد جمعیت این سیاره را از بین می برد و آن را به یک سیاره کاملاً تخریب شده تبدیل می کند. پس از این ماجرا، شما به زمین بازمی گردید و نه تنها محیطی خشن و مرگبار را نظاره گر هستید، بلکه متوجه می شوید که نجات یافتگان این سیاره همه در حال شکار هم هستند و در حقیقت شما وارد جنگلی وحشی می شوید که قانونش کشتن یا کشته شدن است.

حال شما به عنوان یک غریبه باید برای بقا و زندگی کردن در کنار دیگران به آن ها ملحق شوید، ولی این کار به این سادگی ها هم نیست و باید کارها و خواسته های دیگران را اجرا کنید. متأسفانه داستان RAGE بر خلاف جو غنی خود، خیلی ضعیف است و شما در طول بازی فقط مأموریت های دیگران مثل نابود کردن جایی و یا پیدا کردن شیئی را انجام می دهید. هر چند سبک بازی تیراندازی است، ولی در این نسل ما عناوین بزرگی در این سبک داشتیم که داستان گویی فوق العاده ای داشتند و در حقیقت روایت یک داستان جذاب در این سبک روز به روز از اهمیت بالاتری برخوردار می شود. همانطور که ذکر شد، داستان RAGE نکته خاصی ندارد و از داستان های کوتاه تشکیل شده که آن ها هم آنچنان قوی نیستند.

گرافیک

جان کارمک، نابغه برنامه نویسی، پس از DOOM 3 سخت روی نسخه پنجم از موتور id Tech کار می کرد. کارمک می گفت که ابتدا تصمیم گرفته بود بازی ای بسازد که بافت های آن به شدت با کیفیت باشند و در همین حین روی ۶۰ فریم ثابت اجرا شود. تقریباً تمام اعضای id با این نظر مخالفت کردند، چون باور داشتند چنین چیزی غیر ممکن است، اما کارمک تسلیم نشد و نتیجه، ممکن شدن غیر ممکن شد! به جرأت می گویم که RAGE تکنیکی ترین گرافیک را بین تمام FPSهای این نسل دارد. بازی یک Open-World وسیع است که داخل این وسعت محیط های وسیع دیگری هم وجود دارند. کارمک با تکنیک خود-ساخته Mega-Texture چنین وسعت عظیمی را با کیفیت بسیار بالایی از بافت ها طراحی کرده و جالب اینجاست که تمام این موارد بدون یک ذره افت، روی ۶۰ فریم ثابت اجرا می شوند.

Loadingهای کم و کوتاه هم از طرفی به ارزش های کار او اضافه می کنند. بافت ها با توجه به Open-World بودن بازی بسیار با کیفیت هستند و وقتی از دور به آن ها نگاه می کنید، جزئیات بیشتری از آن ها را مشاهده می کنید. نورپردازی حجم دار بازی در کنار فریم بالا، تصویری را ارائه می کند که در نگاه اول فکر می کنید مشغول مشاهده یک دمو از پیش پردازش شده هستید. سایه زنی های با کیفیت و نورپردازی های دیدنی قدرت عجیب id Tech 5 و خالق آن جان کارمک را نشان می دهند. طراحی هنری بازی هم دسته کمی از بخش فنی آن ندارد. به خوبی می توانید حس دنیای نابود شده و خشن بازی را حس کنید. توجه به چیدمان محیط و جزئیات، بسیار بالا بوده و دقیقاً می توانید حس کنید که اینجا مکانی زنده بوده که پس از برخورد شهاب سنگ به زمین، حالا به این ویرانه تبدیل شده است.

متأسفانه در نسخه PC به علت مشکلات و ناهماهنگی هایی که بین بازی و Driverهای کارت های گرافیک وجود داشت، با Texture Loadingهای بسیار بد و ایرادهایی از این قبیل مواجه هستیم که البته با ارائه Patchهای ویژه برطرف خواهند شد. فیلترینگ های تصویری جالبی هم در بازی اضافه شده اند. مثلاً با وارد شدن به منطقه Dead City رنگ خاکستری و مشکی دقیقاً نام این منطقه را به ما نشان می دهند. محیط هایی مثل چاه های فاضلاب هم از قهوه ای سوخته تشکیل شده اند که حس کثیفی و زنگ زدگی آنجا را نشان می دهند. شخصیت ها هم بسیار با کیفیت هستند. حتی عادی ترین شخصیت ها از بیشترین جزئیات تشکیل شده اند و انیمیشن های صورت و بدن آن ها خیره کننده است. آسمان بازی در بخش مرکزی Wasteland هنوز آبی است و واقعاً زیبا طراحی شده است. ابرهای سفید زیبا روی پس زمینه آبی آن تمام توجه شما را به خود جلب می کنند و Draw to Distance با کیفیت و خیره کننده از ساختمان های فرو ریخته و یا کوه های تخریب شده، وسعت ویرانی را بیشتر به ما نشان می دهند. RAGE قطعاً یک هیولای گرافیکی است که تا انتهای بازی نفس شما را بند می آورد.

موسیقی/صداگذاری

صداگذاری افراد خیلی جالب است و به خوبی شخصیت آن ها را نشان می دهد. صداهای محیط هم خیلی خوب کار شده و جالب اینجاست که id صداهای خشن، مثل شلیک اسلحه و یا برخورد آهن با مکانی خاص و یا انفجار را با صدایی خیلی تیز افکت گذاری کرده که خیلی گوش خراش و مهیب کار شده اند. به لطف گرافیک بازی، همه جا پر از اشیاء مختلف است که بعضی از آن ها هم حرکت می کنند و یا الکتریسیته در آن ها جریان دارد و خوشبختانه تمام این جزئیات خیلی ریزبینانه صداگذاری شده اند. صدای چکیدن آب در غارها، صدای هیولاها در پس زمینه و… خیلی محیط ها را باورپذیر کرده اند. موسیقی های بازی هم بسیار زیبا کار شده اند. وقتی سوار ماشین می شوید، موسیقی Rock پخش می شود و باز هم شباهت های زیادی را بین این بازی و Twisted Metal می بینیم. در بعضی محیط های مخروبه، با آهنگسازی هایی روبرو هستیم که جو را به خوبی منتقل می کنند و یا بخش اکشن هم بسیار سریع و کوبنده کار شده است.

گیم پلی

RAGE را می توان تلفیقی از سبک تیراندازی های قدیمی id و عناوین جدیدی مثل BioShock و Borderlands دانست. بازی خیلی آرام شروع می شود، ولی هر چه جلوتر می روید، گیم پلی آن هیجانی تر و وسیع تر می شود. RAGE را می توان ترکیبی از وسعت Quake، ترس DOOM و نکات عجیب Wolfenstein دانست که محیط Fallout را قرض کرده و RPG بازی BioShock را به آن اضافه می کند. اضافه شدن بخش RPG بازی، بسیار زیبا است. نه به گونه ای است که طرفداران تیراندازی از آن گیج شوند و نه آنقدر خفیف است که طرفداران سبک RPG از آن زده بشوند. بازی Open-World است.

محیط های وسیعی در آن وجود دارد که صدها مکان مختلف (زیرزمین، دریچه ها، غارها، خیابان ها، ساختمان های مخروبه و حتی جنگل های نابود شده) هم در دل آن ها جای دارد. بازی خیلی موشکافانه و دقیق از کل به جزء می آید و در هر مقطع خود، سرگرم کننده است. همانند سایر بازی های id، سلاح های زیاد و عجیب و غریب جالبی در بازی وجود دارند که هر کدام از آن ها همانند BioShock از تیرهای مختلفی تشکیل شده اند. بازی یک بخش Inventory نیز دارد که می توان در آن هر چیزی را که می خواهید، درست کنید. می توانید با ترکیب تیرهای Cross-Bow و کمی الکتریسیته و چیپ های مغناطیسی، نوعی تیر درست کنید که وقتی به هدف شلیک شود، کنترل او را بدست بگیرید و با منفجر کردن وی یک عملیات انتحاری انجام دهید.

می توانید با اضافه کردن الکتریسیته به اسلحه خود با شلیک به آب، دشمنانی که در آن هستند را بکشید. می توانید به شاتگان خود الکتریسیته را اضافه کنید و با شلیک آن، دشمنانی که زره های فلزی پوشیده اند را نابود کنید. هر اسلحه قابلیت Upgrade شدن دارد. برای این کار، باید پیش فروشنده های شهر بروید و انواع و اقسام تجهیزات را بخرید. مثلاً قطعه ای به اسلحه خود اضافه کنید که باعث پایدارتر شدن آن در حین تیراندازی شود و یا لیزر به آن اضافه کنید و یا دوربین آن را عوض کنید. می توانید خشاب های مختلف به اسلحه خود اضافه کنید و یک Revolver معمولی را شبیه به یک Machine Gun خطرناک کنید. بمب های مختلفی هم در بازی وجود دارند.

بمب EMP همانطور که از نامش پیداست، می تواند تجهیزات الکتریکی دشمنان را از بین ببرد و نارنجک های معمولی هم آن ها را قطعه قطعه می کنند. شما می توانید خودتان ماشین کنترلی درست کنید. کافی است که چهار چرخ، یک موتور و یک بمب را به هم وصل کنید تا یک ماشین کنترلی با قدرت تخریب تانک درست کنید! می توانید پس از درست کردن آن، کنترل را به دست گرفته و آن را وارد محیط هایی بکنید که خودتان نمی توانید بروید. مثلاً آن را وسط صحبت کردن دشمنانتان بفرستید و با منفجر کردن آن به مکالمه آن ها خاتمه دهید! در ابتدای بازی، فکر می کردم که در ادامه کمی دچار تکرار شود، ولی سازندگان خیلی خوب از این موضوع مطلع بودند و کارهای جالبی را در این راستا انجام داده اند.

مثلاً هر چند وقت یکبار به طور کلی وارد یک محیط جدید با یک سری فیلترینگ جدید می شوید و بازی ناگهان همانند DOOM جوی خوفناک به خود می گیرد و یا در مرحله بعد، همانند Wolfenstein با هیولاهای عجیب و غریب می جنگید و یا ناگهان همانند Quake سربازهای حرفه ای به شما حمله می کنند. جدا از این مورد، تنوع دشمنان است که خیلی خوب طراحی شده اند و به طور کلی خیلی متفاوت هستند. مثلاً در یک مرحله با Mutantها مبارزه می کنید و در مرحله بعد با سربازهایی که تمام بدنشان از آهن تشکیل شده، می جنگید و ناگهان وارد نبرد با هیولایی به اندازه هیولاهای God of War می شوید. موضوع دیگر، نحوه در اختیار گذاشتن قابلیت های بازی است.

از همان ابتدا id تمام کارت های خود را رو نمی کند و خیلی آهسته با پیشروی در مراحل قابلیت های مختلف را بدست می آورید. به این شکل است که هر لحظه منتظر کسب یک قابلیت جدید از بازی هستید و همین موضوع نوعی کشش ایجاد می کند. همانطور که گفته شد، دشمنان خیلی متنوع هستند و کشتن آن ها هم در نتیجه متنوع می شود. همانند BioShock در این بازی شما مدام در حال تعویض اسلحه خود هستید. یکی به خاطر کمبود مهمات و دیگری روش های مختلف کشتن دشمنان است. به شخصه خیلی از این سیستم کمبود مهمات و استفاده تمام اسلحه ها لذت می برم که RAGE به خوبی چنین موضوعی را از BioShock به ارث برده است.

طی کردن محیط بزرگ بازی، مسلماً بدون وسیله نقلیه غیر ممکن است. بخش ماشین سواری هم خیلی عالی طراحی شده است. انواع و اقسام ماشین ها در اختیار شما قرار می گیرند و می توانید با شرکت در مسابقه های مختلف، ماشین های جدیدی هم بدست بیاورید. همانطور که در بخش تیراندازی با اسلحه ها و مهمات مختلفی روبرو هستید، در بخش رانندگی هم می توانید ماشین خود را به یک هیولای فلزی تبدیل کنید و بازی را شبیه به Twisted Metal دنبال کنید. بخش رانندگی خیلی خوب طراحی شده، ولی استفاده آن در مراحل اصلی خیلی کم است و صرفاً برای رانندگی به نقاط مختلف است که شما می توانید راحت با استفاده از Boost از دست دشمنان هم فرار کنید.

این موضوع باعث می شود که بازیکن کمتر بخش اکشن رانندگی بازی را تجربه کند و صرفاً آن ها را بیشتر در مراحل فرعی دنبال کند. چیزی که بیش از همه در این بازی مرا مجذوب خود کرد، هوش مصنوعی بازی است. به جرأت می گویم که رفتارهایی طبیعی تر از دشمنان RAGE در بازی دیگری ندیده ام. این هوش مصنوعی بسیار قوی باعث شده تا نبردها خیلی پر تنش و سخت شوند. دشمنان مدام در حال سنگر گرفتن هستند. هیچ وقت دشمنی را خارج از سنگر نمی بینید. آن ها بعضی اوقات اصلاً از سنگر خود بیرون نمی آیند و با شلیک کور (Blind Fire) به شما حمله می کنند و اگر هم شما زیاد در سنگر خود بمانید، باران نارنجک را به سمتتان می ریزند. اگر تنها باشند و متوجه بشوند که به تنهایی نمی توانند حساب شما را برسند، فرار می کنند تا به گروه های بیشتری از یاران خود برسند و دست جمعی به شما حمله کنند.

از چپ و راست به سمت شما می آیند و از روبرو هم نیروی قوی خود را می فرستند و اگر سریع عمل نکنید، خودتان را محصاره شده می بینید و در کمترین زمان کشته خواهید شد. اگر به سمت دشمن شلیک کنید، آنقدر تکان می خورد که شانس شما برای برخورد گلوله به او خیلی کم می شود. آن ها سرشان را می دزدند و یا خودشان را به زمین پرت می کنند و یا از روی دیوار می دوند. میله ها را می گیرند و از بالا به شما حمله می کنند. از پله استفاده نمی کنند و ه رچیزی که دم دستشان باشد را می گیرند و به سمتتان می آیند. به نظر من هوش مصنوعی واقعاً قوی ترین بخش این بازی است و سخت می توان باور کرد که این موجودات مجازی هستند. مراحل فرعی زیادی هم در بازی وجود دارند که البته اگر بخواهید تمام بخش های بازی را انجام بدهید، در اواخر آن کمی حس تکرار خواهید کرد که آن هم به خاطر نبود داستان قوی و البته زیاد بودن زمان گیم پلی بازی است.

نتیجه گیری

RAGE یک بازی بی نقص در بخش تکنیکی است که ترکیبی جالب بین گیم پلی آشنای نسل قبل با بازی های جدید بازار و بازی های خود id است. id بار دیگر نشان داد که هنوز هم در سبک FPS یکی از پیشروهای اصلی نسل خود است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: